Rochels en ander viezigheid 2

Op naar de volgende plaats, Malinda. Stipje op de kaart aan het water.
Na uitbundig afscheid genomen te hebben van de vele vrienden die me allemaal tegen betaling op de bus wilde zetten eindelijk een beetje rust in de chaos. Dacht ik. Drie blerende kinderen met twee meisjes, vrouwen, ik weet niet of het de moeders of oppassers waren op de achterbank. De bus stuiterde en hotste over de toch wel saaie weg. Hier en daar wat bomen en vooral aftandse en slecht onderhouden hutjes.
Plotseling (das altijd zo) was het raak. De bus maakt een stuiter en een van de drie kinderen ketste op en neer tussen het plafond en de bank waarbij hij lelijk met z'n knar tegen het stalen frame van de bank aan sloeg. Effe was het stil... toen begon het gekrijs Onmiddelijk begonnen de twee vrouwen in een tweestemmig koor synchroon aan het gekrijs te schelden-niet dat ik het schelden kon verstaan maar mimiek is in deze universeel-de chauffeur moest maar langzamer gaan rijden, begreep ik uit de conversatie van achter naar voor. Dat werd de conducteur allemaal te gortig. Hij maande de vrouwen om meer voorin te gaan zitten. Bus was nog aardig leeg s’morgens zo vroeg. De vrouwen weigerden! Ik zag de verbazing, verbijstering, verwondering over deze weigering op het gezicht van de conducteur. Zonder er nog woorden aan vuil te maken greep hij het jankende kind bij de linkerarm.Maakte een draai naar links waarbij het joch over enkele banken zweefde. Was onmiddelijk stil en werd vervolgens drie banken verder met een zwaai ingeparkeerd. Zo dat was 1. De andere twee volgenden zonder aanwijzigen. De vrouwen daarna. Ik keek dankbaar naar deze daadkrachtige man. Had ik een laptop bij me gehad, had ik onmidelijk een NS sollicitatie formulier uitgedraaid. Dit is wat we nodig hebben in Nederland een beetje orde en tucht in het O.V.
Hier leer je natuurlijk van. Nooit boven of achter de achteras van de bus gaan zitten. De bewegingen zijn daar nogal heftig. Nu de rust was teruggekeerd, kreeg ik wat meer aandacht voor mijn omgeving. De stoelen waren bekleed met een soort vilt aan de achterzijde. Sommige voorgangers hadden daarop hun rochelkunsten beoefend. Aan de gedroogde kleurschakeringen te zien moet er minstens 1 bloedrochelende TBC patient bij hebben gezeten. Een ander heeft wat groengelig’s uit diverse slijmholtes kunnen verwijderen. Iets met de bronchius misschien? Op de vloer lag alleen een beetje huisvuil en wat gedroogd braaksel. Mensen hier hebben nogals eens last van wagenziekte. Komt ook voor in Europa. De armleuningen waren bedekt met nylon vloerbedekking. Dat wrijft lekker met zo’n hortende en stotende bus. Na enige tijd komt er een blaar op je elleboog kort daarop is het vel weg. Dan, is er opeens alle ruimte -om een rijkelijk aantal bacterien toegang te verschaffen tot het lichaam. Up-date van het gele boekje is wel op z’n plaats na terugkeer.
Voor de rest is het alleen maar fun in zo’n bus. Niet betalen of te lang blijven zitten(zwart rijden) is: klappen. Moet je voorstellen eerst het volk dat gereserveerd heeft, vervolgens alles wat cash geld heeft-dan moeten er al enkelen genoegen nemen met een staan plaats voor de eerste 100 km- en als laatste helemaal gratis; de schoolkinderen die dat pokke end naar huis niet willen lopen. Nou deze bussen rijden echt rendabel. Nergens een bordje ‘max aantal pers’. Ieder gat is opgevuld met een kind, doodsangst in de ogen ,vanwege een mogelijke verplettering.
Ook nu komt het goed uit als je een beetje sterke lijflucht hebt. Hou je tenminste ruimte om te ademen. Maar ondanks deze gezelligheid komt het voor dat er iemand uitgezet moet worden. Dan komt er toch ruimte- om klappen uit te delen. Heel bijzonder, zo lenig als deze mensen zijn en de inzet van de conducteurs moet zeker niet onderschat worden. Echt ze zouden het goed doen in het NL se O.V.
Ze zijn geloof ik ook niet zo duur in het onderhoud.


De catering is uitstekend geregeld tijdens zo'n reis. Lekker warm fruit met hier en daar een vliegje. Recycling doet hier inmiddels ook zijn opmars. Voor een prikje een beverage in een hergebruiker
Het is niet ondenkbeeldig dat na het nuttigen hiervan een ander prikje moet worden gehaald.