Omdurman

17 0ktober
Zolas bekend liep het allemaal wat anders dan gepland. Werken op HQ is wat anders dan Observer. De observers leven in de jungle met bavianen en gorilla’s en anderegevaarlijke dieren. Niet te vergeten de eeuwig twistende stammen die voor de nodige onrust en gevaren zorgen. Zij, treden al waarnemend in de voetsporen van Livingstone. Voor mij, als logistiek medewerker op de staf is dat niet weggelegd.. Niks krokodillen jagen met een speargun of een leeuw met je blote handen doden. Allemaal zaken waar je toch wel op rekent als je naar Afrika mag.
Ik moet het doen met onontdekte stammen en bijzondere leefwijzen in deze stad.
Voorwaar geen sinecure in een stad met 7 miljoen inwoners( ik hoor heel eveel verschillende getallen) Hoe ontdek je die mensen en wat doen ze eigenlijk de hele dag?
Kharthoum is groot en besaat eigenlijk uit drie steden.
Voor algemene informatie gewoon even Kharthoum googlen. Maakt niet uit welke site. Er zijn er velen.

Vandaar dat we, Ronald en ik, eerst een gestructureerd plan van aanpak hebben gemaakt hoe deze stad en zijn mensen te ontdekken. Plan is als volgt. We parkeren de auto ergens, daarna gaan we lopen en proberen dan de auto weer terug te vinden. Tot op heden gaat dat erg goed. In het begin waren we wat voorzichtiger. We startten bij het Holland huis liepen een uurtje of wat en lieten ons weer ophalen. Vorige week hebben we een rondje Tuti eiland gemaakt. s’Morgens vroeg beginnen en voor tienen thuis i.v.m. de warmte. Auto dicht bij het paleis parkeren, volop bewaking en ieder politie agent kan je hopelijk de weg terugwijzen.
Rondje Tuti eiland beschrijf ik nog een keer.
Dit weekend was Omdurman aan de beurt het Noord-Westelijk deel van Kharthoum. Alleen de naam al geeft j een onbestemd gevoel.
Stripboekjes van Afrika, blanke mannen in grote kookpotten. Kannibalen wrede Arabieren en volgens de security man van de VN een plaats die je beter kan mijden.
Na 5 minuten hadden we het door: levensgevaarlijk Omdurman, zeker s’nachts.


Nu zijn dit natuurlijk onderhoudswerkzaamheden, nog niet helemaal gereed, maar je kan je er toch lelijk aan bezeren. Toch bizar dat iemand dit in Nederland doet voor de lol!!!!
We dachten nog even dat ook hierin mensen zouden slapen. De lucht weerhield me om even te kijken. De wandeling duurde zo'n 3 uur.

Geen idee hoeveel km we gelopen hebben. Maar iedere straat.

plein, steeg of braakliggend stuk terrein was een verbazing danwel verasssing. Ik merk hoe we krampachtig, althans ik, proberen te verklaren waarom het anders is of dat je het juist normaal moet vinden. De verschillen en overeenkomsten zal ik met wat verhaaltjes proberen weer te geven.