Jannes is van Duitse origine, 19 jaar oud ontwikkelings werker in Uganda
Geeft les in geschiedenis, wiskunde Engels en Duits.Duits was niet verplicht maar de kinderen vonden het zo leuk aldaar?? Jannes vol idealen en dan de zee op.
Na een kwartiertje buitengaats zag ik de klassieke houding. Rug tegen de mast, armen stijf langs het lichaam, proberen iedere beweging tegen te gaan de “blik” strak op de horizon. Schipper kruiste m’n blik en we haalden onze schouders op.
Ik adviseerde Jannes achter in de boot te gaan zitten daar schommelde het minder en zou hij zich beter voelen. Dit deed ik niet uit medelijden met die Teutoon, wel nee ik moest zorgen dat tie benedenwinds zat. Vomeren bestaat namelijk, voor de omstander, uit drie waarnemingen Het geluid, het is opvallend hoe beschaafd zachtjes Afrikanen spugen vergeleken met hun bulkende europese broeders, heeft waarschijnlijk alles te maken met omgevings geluiden en leeuwen die op de loer liggen.
Het zien, de keurig ingetogen vlokken gal en wit schuim, wederom van de zuiderlingen tegen de vaak door alcohol gedreven hogedruk stralen van de noorderling.
Alhoewel er zijn uitzonderingen. Recentelijk een broodje shoarma aan het eten in Khartoum. Achter me gaat een in Jalaha geklede man zitten. Op zaterdag, dan kan dan kom je net uit de Moskee. Khad al het idee dat ie niet fris was en redelijk bezopen. Viel eerts met z’n klep in de shorma saus, in slaap. Plots (ook hier al) stond ie op, maakte enkele wankele stappen en spoog met 3 stoten van ongeveer 1,5 meter het formaat medium pizza over de vloer. Om vervolgens naar buiten te waggelen.
Terwijl ik m’n laatste hap doorslikte en nog even dacht wie het op zou ruimen, waarschuwde ik m’n maat. Weg wezen hier, hier kan ik echt niet tegen. Diep blijven uitademen, terwijl je in diepe ademnood de tent verlaat. Tja het is de lucht.de derde waarneming. Echt ik kan er niet tegen. Het lijkt wel of er een stofje in m’n hersens zit wat spontaan een wedstrijd wil organiseren in; wie heeft het meeste of komt het verste kots festijn.
Onze Tuetoon bleef beneden winds. Hetzelfde recept als voorheen. Geef ze water, dan hebben ze wat om te kotsen anders doet het zo zeer.
In al z’n ellende deelde hij ons dapper mede; dat we voor hem niet terug hoefde.
Ik knikte begrijpelijk en vertelde hem dat ik al eerder mensen aan de mast had gebonden.
Soms willen ze overboord springen en het was nog best wel een eind zwemmen.
Bovendien er was betaald. En zoals Kniertje sprak: de vis wordt duur betaald.
Met de kant naderend knapte Jannes zienderogen op. Eenmaal binnen de lagune was hij weer geheel aanspreekbaar en kon zelfs al mee denken aan het roosteren van de gevangen vis. Eenmaal in gesprek bleek Jannes een bijzonder mens. Idealistisch veel geleerd maar een wat naief wereld beeld. Ik geef toe, niet een ieder hoeft in mijn cinisme te delen. Jannes was helemaal uit Entebbe( Uganda) gekomen.
In de veronderstelling dat hij rijke ouders zou hebben, vroeg ik hem waar het vliegveld lag en hoe je daar moest komen. Ja ik moest ook aan de terugreis denken en daar heb je natuurlijk wel een goed plan voor nodig. Reizigers onder elkaar zijn nu eenmaal open informatie bronnen. Jannes keek me verbaasd aan vliegveld? Hij was met de bus gekomen. Voor een paar tientjes uit Uganda. Kreeg een brok in m’n keel. 19 jaar voor onbepaalde tijd naar Afrika, les geven aan kindertjes en dan met de bus, alleen van Entebbe naar Lamu.M'n moeder zaliger zou er slapeloze maanden aan hebben overgehouden.
Dacht dat ik een bus reis had gemaakt.
Het was dus Jannes die ik opeens in alle drukte ontwaarde in het centrum van Mombassa
Jannes had inmidels bij mij de status van REIZIGER verworven.
Kortom : nah wie gehtst ”Jannes weet je een goedkoop hotel”?
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten