.jpg)
Lamu City hoofd straat.
Shella was het visparadijs, zon,zee,zuipen. Door het nare werkrooster, snachts vissen, overdag vrij moest er wat geschoven worden in de ZZZ tijden. Na het verkopen en schoonmaken van de vis is het tijd voor ontspanning. Een paar, niet te veel, km barefoot over het strand. Ff zwemmen en dan op naar het terras van een dichtbij gelegen hotel. Kamertje met bed kost daar 350$.. per nacht. Mijn god wat je daar allemaal niet voor moet doen zo’n hele nacht om dat terug te verdienen? Met slapen haal je dat er niet uit. Ik zou de hele nacht wakker liggen van zo’n bedrag.
Maar de services in zo’n hotel is fantastisch. Nootjes gratis, je bierfles van tafel gehaald voordat je de BTW eruit hebt. Doen ze waarschijnlijk omdat het anders te lauw wordt en op ieder hoek van het terras staat een keurig geklede ober te wachten, op een vingerknip. Helemaal mijn stek. Zeker omdat een biertje maar 3$ kostte. De setting vond bij toeval plaats. Maakte kennis met Bernd een Duitser uit Berlijn.Was nog even bezig met z’n brunch. Wisselde even van gedachten, hoe het nu ging, 20 jaar na de val van de muur. Naast me, stond aan de andere kant van de tafel een halfvolle, halve liter en een gevulde peukenbak. Die ruimen ze dan weer niet zo snel op . En daar kwam ze- blond, wel maintained- de eigenaresse van het bier en gedoofde peuken. Ze stelde zich voor als Valerie. Obvios POSH, R.P. accent. Waar ik dan wel vandaan kwam? Ik heb wat moeite met die vraag als ik op reis ben. Moet ik nu de laaste plaats noemen waar ik geweest ben waar ik geboren ben of alle plaatsen er willekeurig tussenin. Ik besloot voor Sudan te gaan. Khartoum.
Wat bleek, wat leuk, ze had een neefje in Engeland en dat was een achter, achter, achterkleinkind van Gordon. Gordon was een hero hij had het beste voorgehad met Sudan en had hele goede plannen voor Sudan. Het lag op het puntje van mijn tong om haar kond te doen van de mogelijkheid dat de oorspronkelijke bewoners daar anders over dachten.
Bleek ook wel toen de Sudanezen destijds hun ongenoegen duidelijk hadden gemaakt, lag z’n lichaam in de Nijl en stak z’n kop op een speer, geplaatst op het bordes van z’n voormalige residentie.
Maar zoiets zeg je niet.Je haalt aan, dat het Kitchener met onder zijn hoede ene Churchill het enige tijd later toch maar mooi gelukt was, om in opdracht van de Queen orde op zaken te stellen.En daarbij de voormalig overwinnaar van Gordon de Madhi als genoegdoening ook maar in de Nijl smeten. Ik vroeg me af wat zij van de Ruyter zou vinden. Die zeilde immers door en navigatie foutje een veiligheids ketting doormidden in Londen.
Van paniek schoot hij wat omzich heen, waarbij best wel een aantal schepen zijn gezonken.Door de dichte mist kon hij de weg niet teugvinden, stuurde zijn mannen de kant op om de weg terug vinden. Die mannen vonden dat natuurlijk niets. Van weeromstuit gaven ze iedere maagd een ander status en na een genoten maaltijd werd het tafelzilver meegenomen, zodat niemand hoefde af te wassen.In het Engels heet dat Rape and Plunder.Nadat ze eindelijk bij Harwich waren aangekomen hebben ze nog een in nood verkerend schip naar Nederland gesleept en werden zo de grond leggers van de lijn HvH Harwich. En dat wisten de Duitsers ook.Dat van deRuyter. Toen zij bij ons enige tijd aan het logeren waren en kuilen in het zandstrand groeven wilden die U.K.dommers daar opeens ook een kuil en moesten wij ansight kaarten met zegeltjes van de Ruyter plakken. Natuurlijk moest Bernd daar van weten. Zijn vader moet de leeftijd hebben gehad dat hij dapper meebouwde aan kuilen, bunkers en Atlantic walls. Ik nam nog een biertje. Zeker nu Brend begon over de mislukking van de integratie tussen oost en west na de val van de muur. Dat was koren op de molen van Valerie. Dankzij die gebeurtenis 20 jaar geleden ging het slecht met de Britse economie. Pond kelderde, haar bezittingen waren minder waard en de euro bleef maar stijgen.Allemaal de schuld van de hereniging van Duitsland
Het gesprek werd gered door..Barabara. Bloedmooi, zo’n 25 jaar lentes , in kennelijke staat verkerende, Keniaanse. Ze was van binnen en van buiten in de Heer. Haleluja prais de lord en strontlazerus. Na ons alle het enig koningkrijk ingeprezen te hebben, bleek zij, van haar zijde, Valerie haar beste vriendin. Geen beter mens dan Valerie. Al 20 jaar verzorgde Valerie de mensen op het eiland.Kraamhulp, brandwondenverzorgster en pillen verstrekster.
Ja ja die kwamen helemaal uit de UK, die pillen, dat was tenminste kwaliteit, beter dan het inferieure spul uit India. Deerniswekend was het om te horen dat je de mensen hier geen drie pillen kan geven. Ze delen deze Uk kwalitiets pillen onmiddelijk met hun familie en vrienden.Wat van Valerie kwam is voor een ieder goed, ongeacht je afwijking. Om dit onbedoelde gebruik te voorkomen had ze een pillen ronde ingesteld. Driemaal daags ging ze op pillen uitdeelronde. Intussen ging het gesprek tussen voormalig BDR/DDR en Nl over de werklust van de Ozies. Onbegrijpelijk dat de Ozies terugverlangde naar het communisme.
Barbara die waarschijnlijk het woord commune verstond, prees ons tot grote ergernis van Brend, onmiddelijk de hemel in. Er kwam geen eind aan haar preek. Was jammer dat haar verhaal niet in de context van muur en werklust paste, want hoe je het wendt of keert Barabara had voor alles de universele oplossing. De Heer.
Het bier, m’n tweede al en het was nog niet eens twaalf uur in samenhang met medicijnen slaapgebrek, alcoholischegeheelonthoudingsverschijnselen en de aanslag op m’n diplomatiek energie niveau, begon me aardig parten te spelen.
Maar de services in zo’n hotel is fantastisch. Nootjes gratis, je bierfles van tafel gehaald voordat je de BTW eruit hebt. Doen ze waarschijnlijk omdat het anders te lauw wordt en op ieder hoek van het terras staat een keurig geklede ober te wachten, op een vingerknip. Helemaal mijn stek. Zeker omdat een biertje maar 3$ kostte. De setting vond bij toeval plaats. Maakte kennis met Bernd een Duitser uit Berlijn.Was nog even bezig met z’n brunch. Wisselde even van gedachten, hoe het nu ging, 20 jaar na de val van de muur. Naast me, stond aan de andere kant van de tafel een halfvolle, halve liter en een gevulde peukenbak. Die ruimen ze dan weer niet zo snel op . En daar kwam ze- blond, wel maintained- de eigenaresse van het bier en gedoofde peuken. Ze stelde zich voor als Valerie. Obvios POSH, R.P. accent. Waar ik dan wel vandaan kwam? Ik heb wat moeite met die vraag als ik op reis ben. Moet ik nu de laaste plaats noemen waar ik geweest ben waar ik geboren ben of alle plaatsen er willekeurig tussenin. Ik besloot voor Sudan te gaan. Khartoum.
Wat bleek, wat leuk, ze had een neefje in Engeland en dat was een achter, achter, achterkleinkind van Gordon. Gordon was een hero hij had het beste voorgehad met Sudan en had hele goede plannen voor Sudan. Het lag op het puntje van mijn tong om haar kond te doen van de mogelijkheid dat de oorspronkelijke bewoners daar anders over dachten.
Bleek ook wel toen de Sudanezen destijds hun ongenoegen duidelijk hadden gemaakt, lag z’n lichaam in de Nijl en stak z’n kop op een speer, geplaatst op het bordes van z’n voormalige residentie.
Maar zoiets zeg je niet.Je haalt aan, dat het Kitchener met onder zijn hoede ene Churchill het enige tijd later toch maar mooi gelukt was, om in opdracht van de Queen orde op zaken te stellen.En daarbij de voormalig overwinnaar van Gordon de Madhi als genoegdoening ook maar in de Nijl smeten. Ik vroeg me af wat zij van de Ruyter zou vinden. Die zeilde immers door en navigatie foutje een veiligheids ketting doormidden in Londen.
Van paniek schoot hij wat omzich heen, waarbij best wel een aantal schepen zijn gezonken.Door de dichte mist kon hij de weg niet teugvinden, stuurde zijn mannen de kant op om de weg terug vinden. Die mannen vonden dat natuurlijk niets. Van weeromstuit gaven ze iedere maagd een ander status en na een genoten maaltijd werd het tafelzilver meegenomen, zodat niemand hoefde af te wassen.In het Engels heet dat Rape and Plunder.Nadat ze eindelijk bij Harwich waren aangekomen hebben ze nog een in nood verkerend schip naar Nederland gesleept en werden zo de grond leggers van de lijn HvH Harwich. En dat wisten de Duitsers ook.Dat van deRuyter. Toen zij bij ons enige tijd aan het logeren waren en kuilen in het zandstrand groeven wilden die U.K.dommers daar opeens ook een kuil en moesten wij ansight kaarten met zegeltjes van de Ruyter plakken. Natuurlijk moest Bernd daar van weten. Zijn vader moet de leeftijd hebben gehad dat hij dapper meebouwde aan kuilen, bunkers en Atlantic walls. Ik nam nog een biertje. Zeker nu Brend begon over de mislukking van de integratie tussen oost en west na de val van de muur. Dat was koren op de molen van Valerie. Dankzij die gebeurtenis 20 jaar geleden ging het slecht met de Britse economie. Pond kelderde, haar bezittingen waren minder waard en de euro bleef maar stijgen.Allemaal de schuld van de hereniging van Duitsland
Het gesprek werd gered door..Barabara. Bloedmooi, zo’n 25 jaar lentes , in kennelijke staat verkerende, Keniaanse. Ze was van binnen en van buiten in de Heer. Haleluja prais de lord en strontlazerus. Na ons alle het enig koningkrijk ingeprezen te hebben, bleek zij, van haar zijde, Valerie haar beste vriendin. Geen beter mens dan Valerie. Al 20 jaar verzorgde Valerie de mensen op het eiland.Kraamhulp, brandwondenverzorgster en pillen verstrekster.
Ja ja die kwamen helemaal uit de UK, die pillen, dat was tenminste kwaliteit, beter dan het inferieure spul uit India. Deerniswekend was het om te horen dat je de mensen hier geen drie pillen kan geven. Ze delen deze Uk kwalitiets pillen onmiddelijk met hun familie en vrienden.Wat van Valerie kwam is voor een ieder goed, ongeacht je afwijking. Om dit onbedoelde gebruik te voorkomen had ze een pillen ronde ingesteld. Driemaal daags ging ze op pillen uitdeelronde. Intussen ging het gesprek tussen voormalig BDR/DDR en Nl over de werklust van de Ozies. Onbegrijpelijk dat de Ozies terugverlangde naar het communisme.
Barbara die waarschijnlijk het woord commune verstond, prees ons tot grote ergernis van Brend, onmiddelijk de hemel in. Er kwam geen eind aan haar preek. Was jammer dat haar verhaal niet in de context van muur en werklust paste, want hoe je het wendt of keert Barabara had voor alles de universele oplossing. De Heer.
Het bier, m’n tweede al en het was nog niet eens twaalf uur in samenhang met medicijnen slaapgebrek, alcoholischegeheelonthoudingsverschijnselen en de aanslag op m’n diplomatiek energie niveau, begon me aardig parten te spelen.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten