Oud Mombassa

Moest nog even gesiteseend worden voor een weinig.
Eindelijk een taxi chauffeur gevonden die het wel aandurfde.
Ook hierbij kwam de militaire kennis weer goed van pas. Als je weet hoe laat waar de zon staat weet je soms ook waar de zee ligt en denk je dat je de goede kant op gaat.
Was enige tijd in de veronderstelling dat ik in een nieuwbouwwijk terecht zou komen, waar ik een oud verhaal te horen zou krijgen. Mombassa was toch weer groter dan ik dacht. De vuil toename nam toe naarmate de straten smaller werden. Logisch er kan geen vuilnis auto komen. Het aantal mensen ook, zo leek het. Maar misschien had dat ook te maken met de smallere straten ? Dan heb je minder ruimte om ze te verdelen.
Druk is in deze het verkeerde woord. Meer dan gezellig is beter.




Begreep opeens waarom de chauffeurs niet zo happig waren om hier naar binnen te gaan.
Iedereen kijkt narrig als je met een auto door deze straten komt. Je moet door de markt kramen heen om verder te komen.
Een Tuc tuc laat een ezel schrikken. De ezel, geen zijspiegels, auto wijkt uit,auto een zijspiegel minder.1-0 voor de ezels. Heerlijke tafrelen. Jammer dat ik het niet kon verstaan. Een bijzondere ervaring oud Mombassa. Ooit de rijke buurt waar de slaven handelaren woonden . Nu een verzameling grauwe bouwvallen, vuil en heel veel mensen allemaal aan de GSM. Moet je voorstellen, dat ze 200 jaar terug een GSM hadden. Al die slaven bellen; sorry schat kom voorlopig even niet thuis en ja, ik heb ook nog geen SIM kaartje voor daarginder!. Nee vroeger was het allemaal een stuk beter,die zorg had je niet. Ben ik wel bereikbaar!

De weg naar het vliegveld is de weg naar het einde van deze reis.
Dan ga je nadenken over alle ontmoetingen en waarom het hier anders is. Minder gecontroleerd. Ongeorganiseerd,corrupter, vuiler,armoediger.
Het bedelen, ongegeneerd vragen om geld,opdringerigheid bij het aanbieden van diensten,niet op tijd zijn op alles ja zeggen zelf als je Nederlands tegen ze lult, kleine irritaties.
Maar uiteindelijk is dat natuurlijk niets vergeleken bij het kolonialiseren van een hele eilanden groep voor een paar honderd jaar. Das pas irritant. Voor die eiland bewoners voor de duidelijkheid. De aantallen mensen die nog in hutten ,tenten of ander onverklaarbaar bewoonde onderkomens huizen. Een groot gebrek aan santaire voorzienigen en de smerigheid daarvan. Je hebt echt niet genoeg aan de landsvoorraad desinfecterende handgel om alhier14 dagen hygisch door te komen. Het stelt gerust dat die Afrikanen dat ook niet gebruiken. Je vraagt je af hoe het zover heeft kunnen komen. Het ging toch immers zo goed met Kenia toen de blanken het hier regelden. Ja het ging heel goed. Vooral met de blanken. Ik moest terug denken aan de woorden van Elspeth Huxley opgetekend rond 1920:

From the earliest moment the character of a well-brought-up European child is poured like jelly into a mould of strict routine, and sets in it, whereas African children are permitted to escape this treatment. Since routine is simply a means of controlling time, Europeans, are better at it, and therefore accomplish more in a day, a month, or year. They pay in monotony. Africans control time less efficiently, but enjoy it more: they pay in stagnation.






En dat zie je bijna overal ondanks alle zooi en tegenslag ze lachen altijd. Boosheid duurt maar kort. Kan wel heel hevig zijn maar daarna gaan we gewoon verder.
Anders dan bij ons, wij vergeten en vergeven heel moeilijk. Afspraak is afspraak.
De bus moet op tijd komen. Hier zijn ze al blij als er een bus komt. En anders wacht je toch ff. Morgen weer een dag en meestal wacht je niet alleen.En heel belangrijk bijna altijd schijnt de zon